بر بال ملائک

بهار تولد دوباره زمین و زنده شدن آن. سلام به بهار و به خدای بهار، خدایی که شکوه و قدرتش را بهتر و بیشتر در فصل بهار می توان مشاهده کرد.

می خواهم از امید ها و آرزوها بگویم ، نمی خواهم در سال جدید مطلبم را با بهاریه ای تلخ آغاز کنم.

 وقتی آسمان ابری ست نور خورشید به زمین نمی رسد کافی ست گوشه ای از آسمان فاصله ای بین ابرها باشد ، نور خورشید از آن روزنه آسمان به زمین می تابد . چنان این منظره زیباست گویی خداوند می خواهد از آسمانش هدیه ای از آن روزنه روی زمین قرار دهد. من بارها و بارها شاهد این منظره زیبا بودم و دلم نیامد برای شروع از توصیف این منظره بگذرم. امیدوارم آسمان دل هامان هیچ گاه ابری نباشد و بتواند همیشه نور الهی را دریافت کند. امیدوارم امسال غم و اندوه را در چهره ی هیچ کدام از هم وطن ها، هم استانی ها، هم شهری ها و هم خانه هایم نبینم.

در سال گذشته شاهد چیزهایی بودم اما به خاطر مصلحت سکوت کردم . می خواهم امسال برای آنهایی که از راه راست دور شده اند آرزو کنم تا بتوانند با کمک خدا و همت خودشان راه را پیدا کنند و با رفتارهایشان به دیگران و حتی خانواده شان و کسانی که دوستشان دارند ظلم نکنند. بهار امسال یک نفر به خانواده ی ما اضافه شد. زن برادرم. و من این را به فال نیک می گیرم. ایام تعطیل هم اتفاقات خوب افتاد وهم ... نمی توانم بگویم بد زیرا ناشکری ست ، چون اگر لطف خدا نبود معلوم نبود که چه بلایی به سرم می آمد و شاید الان من گوشه ی بیمارستان بودم. ولی خدا را شکر می کنم که حافظ من بود. جریان از این قرار بود که می خواستم کباب پز را روشن کنم ، شلنگ گاز جدا شده بود و من ندیدمش . کبریت را که زدم کباب پز گر گرفت و کمی از موهایم سوخت و مجبور شدم کوتاه شان کنم. خدا کمک کرد که صورتم نسوخت.

تعطیلات امسال بیشتر روزها را در سفر بودم و ایامم را در طبیعت و در دشتی پر از گل شقایق و بابونه و ... گذراندم.

در یکی از سفرهایم در شهر دزفول به طور اتفاقی به باغی رفتیم که پشت امامزاده ای قرار داشت یعنی برای رسیدن به باغ باید از آن امامزاده می گذشتیم. قبل از آن هم به امامزاده ای دیگر در همان شهر رفته بودم. امسال توانستم به زیارت دو امامزاده روم که برای اولین بار بود که به زیارتگاهشان قدم گذاشته بودم و این را نیز به فال نیک می گیرم و امیدوارم امسال سالی سرشار از معنویات و سفرهای معنوی باشد.

 از امیدها گفتم زیرا امید حسی ست که می تواند ما را در مقابل همه ی اتفاق هایی که گاهی خوشایند ما نیستند بدون آنکه درک کنیم که مصلحت ما هستند و برای رشد ما لازم است ، مقاوم و روی پا نگه دارد.

امروز قرآن می خواندم به آیه ای برخورد کردم که نوشته بود ؛ " انسان حریص خلق شده، در برابر شر (ناملایمات) بی تاب است و چون خوبی به او رسد از رساندن خیر به دیگران دریغ می کند. " وقتی این آیه را خواندم از خودم در برابر خدایم شرمنده شدم. و به یاد کارهای چند روز پیش خود افتادم و افسوس خوردم که چرا گاهی اوقات ما انسان ها با همه ی این آگاهی ها کارهایی می کنیم که هیچ جوابی و توجیهی برای اشتباه خود نداریم و این کارها تنها باعث شرمساری ما در مقابل خدایمان می شود. امیدوارم همه ی ما کارهایمان بر اساس عقل و آگاهی درست باشد. در این صورت است که دنیا گلستان خواهد شد. و چقدر دنیا زیبا می شود وقتی ما بدون حرص و طمع خوبی هایی را که خداوند به ما هدیه می دهد با دیگران قسمت کنیم.

مسلماً هر کس سال نو تصمیم به انجام کار یا کارهایی می گیرد. که ممکن است این تصمیمات ، تصمیماتی مهم برای زندگی خود و اطرافیانش باشد. آیا در این تصمیمات مهم دیگران را نیز شریک کرده ایم؟ آیا تصمیماتی برای قسمت کردن آنچه که حاصل و نتیجه ی فعل ماست (مادی و معنوی) گرفته ایم؟

برایت آرزو می کنم در بهترین تصمیمات زندگی ات بهترین نتیجه را حاصل کنی و سال خوب ، سرشار از خیر و برکات مادی و معنوی را برایت از خداوند منان آرزو مندم.

یا حق .